Biografia
Jerzy Ciesielski, syn Filipa i Marii z domu Tatarczany, urodził się w Krakowie 12 lutego 1929 roku, jako trzecie ich z kolei dziecko. Starszy jego syn Roman był pracownikiem naukowym Politechniki Krakowskiej, siostra Maria Bronisława, zmarła w dzieciństwie w roku 1930. Rodzina Ciesielskich mieszkała w Krakowie przy ul. Kasprowicza, później zaś przy ul. Brodowicza. Jerzy został ochrzczony w kościele parafialnym św. Mikołaja w Krakowie w dniu 21 marca 1931 roku. Ojciec Jerzego był z zawodu wojskowym, w późniejszych latach, dla poprawienia sobie sytuacji materialnej rodzice Jerzego otworzyli przy ul. Moniuszki sklep spożywczy.
W roku 1935 rozpoczął Jerzy naukę w siedmioklasowej szkole podstawowej nr 3 im. Świętego Mikołaja w Krakowie przy ulicy Lubomirskich. Po jej ukończeniu, w roku 1942, z powodu zamknięcia przez okupantów szkół średnich ogólnokształcących, zaczął uczęszczać do dwuletniej prywatnej Szkoły Handlowej E. Liberdy w Krakowie, przy ulicy Senackiej 6. Ukończył ją (oddział sprzedażowy) w lipcu 1944 r.
Jako przedmiot dalszej nauki obrał Jerzy studia techniczne w organizowanej podówczas Politechnice Krakowskiej, będącej jeszcze wtedy filią Akademii Górniczo-Hutniczej, na Wydziale Budownictwa Lądowego. Nie mając wszakże pewności czy uda mu się dostać na ten kierunek, starał się jednocześnie o przyjęcie na istniejące przy Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Jagiellońskiego Studium Wychowania Fizycznego, gdyż sport, który od wczesnej młodości uprawiał, był jego wielką pasją życiową. Przyjęty na Politechnikę, nie zrezygnował z trzechletnich studiów Wychowania Fizycznego. Na obu kierunkach radził sobie doskonale.
Studia na Politechnice były podówczas dwustopniowe. Po ukończeniu trzeciego roku studenci otrzymywali dyplom inżyniera, po czym odbywali obowiązkowy staż pracy. Staż taki odbył Jerzy w Nowej Hucie jako kierownik grupy budowlanej. Po jego zakończeniu podjął dalsze, dwuletnie studia, uzyskując w roku 1954 dyplom magistra inżyniera. Od 1 stycznia tegoż roku został zaangażowany w Zakładzie Badawczym Materiałów i Konstrukcji Wydziałów Politechnicznych Akademii Górniczej. Na podstawie nakazu pracy, w jesienie tego samego roku podjął prace w Biurze Projektów Przemysłu Skórzanego w charakterze projektanta. Od 1 stycznia 1955, zatrzymując pół etatu w Biurze Projektów, pracował już na całym etacie w Politechnice. Jednocześnie przygotowywał pracę doktorską na temat „Realizacja i straty siły naciągania przy odcinkowym sprężaniu powłok cylindrycznych”. Na jej podstawie uzyskał w czerwcu 1960 r. tytuł doktora nauk technicznych.
Wcześniej bo 29 czerwca 1957 r. zawarł związek małżeński z Danutą Plebańczyk, koleżanką ze Studium Wychowania Fizycznego. Ślub odbył się w Krakowie, w kościele akademickim Św. Anny. Związek pobłogosławił ks. prof. Karol Wojtyła. Ze związku tego urodziło się troje dzieci: Maria w r. 1958, Katarzyna w r. 1961 i Piotr w r. 1962. Obowiązki męża i ojca rodziny udawało się Jerzemu łączyć z pracą naukowo-badawczą i dydaktyczną.
W r. 1968 uzyskał stopień doktora habilitowanego (docenta). Wykonywał przy tym liczne ekspertyzy i projekty budowlane, był czynnym członkiem Polskiego Związku Inżynierów i Techników Budowlanych oraz Naczelnej Organizacji Technicznej (NOT).
W październiku 1969 r. skorzystał z propozycji przyjaciela prof. Jana Kantego Tyszowieckiego i objął po nim wykłady na Uniwersytecie w Chartumie (Sudan) jako tzw. visiting profesor. Po pierwszym roku pobytu sprowadził do Chartumu żonę i dzieci.
W dniu 9 października 1970 r. poniósł śmierć wraz z dwojgiem dzieci w katastrofie statku wycieczkowego na Nilu. Statek osiadł na mieliźnie, pękł i zatonął. Żona w tym dniu pozostała w domu. Najstarsza córka Marysia zdołała się uratować, gdyż przebywała na górnym pokładzie, podczas gdy Jerzy zszedł do kajuty, by uśpić młodsze dzieci. Marysia szczęśliwie skoczyła do wody i dopłynęła do brzegu. Odnaleziono zwłoki Jerzego i małego Piotra. Po dokonanej kremacji żona i córka przewiozły urnę wraz z ich prochami do Krakowa. Po Mszy św. żałobnej, celebrowanej w kościele św. Anny przez J. Em. Ks. Kardynała Karola Wojtyłę, złożono ją w grobie na Cmentarzu Podgórskim w Krakowie w dniu 23 listopada 1970 r.
